Reisorganisatie Riksja travel gaf ons de opdracht: schijf over je spontane reismomenten, dé momenten die reizen echt speciaal voor je maken. Aan Travelvibe de uitdaging in ons geheugen te graven naar een aantal voor ons écht bijzondere reismomenten.
Check hieronder of dat is gelukt…
Fietsen dóór de huizen en markten van Bangkok
Laura: “Inmiddels misschien niet meer de meest originele excursie, maar wel één die je niet snel vergeet: een fietstocht door Bangkok in Thailand. Ik koos destijds voor een tour met Co van Kessel. We fietsten door nauwe steegjes, maar ook door huizen en winkels. We fietsen dwars door markthallen waar het ruikt naar verse kruiden en maaltijden. We passeren tempels met monniken en schoolpleinen met zingende kinderen. Indrukwekkend en onvergetelijk, die schelle stemmetjes van al die kinderen in hun schooluniformen. We blijven even staan kijken, maar moeten verder over een betonnen pad door een stuk natuur om te eindigen bij de rivier waar we uiteindelijk een relaxte oversteek maken met de long-tail boat”.
De gids in het paleis van de Sultan
Yvon: “Als je in Yogyakarta bent, kun je niet heen om een bezoekje aan het Kraton, het paleis van de Sultan van Yogyakarta die er tot op de dag van vandaag nog steeds woont. Het paleis zit vol met allerlei winkeltjes en musea. Vriendin J. en ik kregen een rondleiding van een meneer die perfect, maar wel opvallend formeel Nederlands sprak. Nu spraken oudere mensen in Indonesië wel vaker wat Nederlands omdat ze dat nog op school geleerd hadden, maar deze man sprak op zo’n opvallende manier dat we besloten toch te vragen hoe hij zo goed Nederlands had geleerd? Wat bleek: hij had zichzelf Nederlands geleerd door jarenlang met het woordenboek in de hand alle Nederlandse kranten te lezen, maar hij had nooit Nederlandse les gehad. Grote bewondering voelden we op dat moment voor deze kleine man die Nederlands sprak in schrijftaal.”
Met de coco-taxi door Havana
Laura: “Havana is sowieso een bezoek waard als je in Cuba bent. Het centrum van de stad is eenvoudig met de voet of taxi te ontdekken. Maar voor iets meer feeling pakten wij de gele cocotaxi om de stad te doorkruisen. Dit schattige taxi-bolletje heeft het meest weg van een riksja en is vernoemd naar de vorm van een cocosnoot. Voorin zit de chauffeur en achterin is plek voor twee passagiers. Ze maken wel wat herrie, maar zijn voordeliger dan een reguliere taxi. Onderweg kijk je je ogen uit naar de oldtimers, mooie mensen en fantastische gevels en gebouwen. Meest indrukwekkend? De oldtimers die álles vervoeren. Zo zie je verderop een matras op het dak liggen… een onvergetelijk ritje”.
De overbelaste riksja-bestuurder
Yvon: “Nog steeds in Yogyakarta besloten vriendin J. en ik naar het nabij gelegen dorpje Kasongan te gaan dat bekend staat om het vele aardewerk dat daar gemaakt wordt. Uiteraard kozen voor vervoer in een riksja. Omdat onze wereldreis bijna ten einde was, besloten we flink in te slaan en na afloop van ons bezoek wilden we met behoorlijk wat aardewerk weer terug met de riksja. Onderweg viel het ons wel op dat onze riksja bestuurder wat vaak zuchtte, maar we besteedden er verder geen aandacht aan. Tot het moment dat hij ons midden in buitenwijk van Yogyakarta uit de riksja zette en met handen en voeten uitlegde dat we moesten wachten. Tien, twintig minuten, gingen voorbij. Lang genoeg om goed nerveus te worden over hoe we ooit weer terug moesten komen bij ons hotel, want we hadden geen idee waar we waren. Tot het moment hij terugkeerde op zijn brommer en met handen en voeten uitlegde dat we te zwaar waren voor zijn riksja en we bij hem achterop zijn brommer inclusief tassen vol aardewerk mochten. Vervolgens zetten hij ons veilig af bij ons hotel. Beetje gênant, maar wel geweldig moment.”
Van Marrakech naar Aït Benhaddou
Laura: “Samen met vriendin M bracht ik vier dagen door in Marrakech in Marokko. Toch wilden we meer zien van Marokko en besloten een taxi te nemen naar Aït Benhaddou. Dit betekende 2,5 uur slingerend door de bergen. De chauffeur loodste ons hier keurig doorheen en stopte uiteraard af en toe bij een bevriende herberg of supermarkt. De tocht was het meer dan waard, want deze Middeleeuwse stad van leem is de best bewaarde Arabische vesting van de Atlas. De bewoners leiden je vol trots rond door hun ‘filmset’. Hier zijn talloze films opgenomen, zoals Game of Thrones, The Jewel of the Nile, Lawrence of Arabia, The Mummy, Gladiator en Babel. Wij werden rondgeleid door deze enthousiaste, schattige jongen met roze hoofddoek. We mochten zijn huis bekijken en werden voorgesteld aan zijn familie. Blij dat we juist met hem deze bijzondere stad mochten bekijken”.
De trotse Nieuw Zeelander
Yvon: “Vriendin J. en ik besloten uit geldgebrek een deel van onze reis op het Zuider Eiland in Nieuw Zeeland te liften. Het duurde niet lang voordat Bill stopte, een vriendelijke roodharige jongen die ons graag meenam. Hij was zo trots op zijn Nieuw Zeeland dat hij uitgebreid vertelde over de mooiste plekken in zijn land. Totdat hij plotseling een afslag nam zonder iets te zeggen. Wij, iets geschrokken, vroegen ons af wat er ging gebeuren. Tot het moment dat één van de mooiste uitzichten die ik ooit zag opdoemde: Mount Cook achter een gigantisch blauw-grijs gletsjer meer. Zijn enthousiasme over Nieuw Zeeland en dat meer dan geweldige uitzicht zal ik niet snel meer vergeten.”
